یک دهــــه کمـــک هـــای اقتصـــادی غــــرب به افغــــانســــتان و پیــــامد هــــای نیک و بد آن

به یقین همه روزگارانی را بیاد داریم که پایتخت کشور مان یگانه پایتخت روی دنیا بود که از دشتن کانالیزاسیون 
( سیستم دفع آب بده رفت و باران ) محروم بود و در فصل بهار یک متر آب در سرک های کابل جمع شده و بدون استفاده از قایق و کشتی عبور از خیابان های شهر ناممکن بود.

همچنین همه بیاد داریم که در تمام کابل بجز فابریکه سیلو ، جنگلک و دو سه فابریکه خرابه و فرسوده امکانات تولیدی دیگری وجود نداشت و حتی چپلق های پلاستکی و تار و سوزن را نیز تجار افغانی از ایران و پاکستان به کشور وارد میکرد.
اگر مبالغه نکنم در تمام شهر کابل یک شفاخانه برای امور زایمان و امراض نسایی ولادی وجود داشت که بنام زایشگاه شهرت جهانی داشت.

در تمام افغانستان فقط بانک ملی افغان و پشتنی تجارتی بانک یگانه بانک های این کشور بودند که مامورین آنها از بیکاری از بام تا شام به چای نوشیدن و قطعه بازی مصروف بودند چون که تبادله اسعار نه درین بانک ها بلکه در سرای شهزاده و سر پل باغ عمومی صورت میگرفت.

در فصل تابستان و خزان هنگام گرد باد های موسمی آسمان کابل برای ساعت ها چنان تیره و تار می شد که گویی در دشت های ریگی عربستان سعودی یا صحرا های افریقایی گرفتار ریگباد شده ای ولی این نه ریگ و خاک بود  بلکه مواد فاضله خشک شده بود که به شکل گرد و خاک در هوا بلند شده و از طرف مردم کابل تنفس می شد.
نه تنها تنفس این هوای مسموم باعث بروز امراز جهاز تنفسی و هاضمی برای مردم میگشت که بارها مردم بیچاره در شرق کابل در منطقه پلچرخی یا جوار مقبره نادرخان درین گردباد ها گیر آمده و دو روز بعد تشنه و  گرسنه و نیمه جان در غرب کابل از شهرک حاجی نبی سر در می آوردند.
حتی دولت امریکا تصیم داشت تا محکومین به جزای اعدام را برای سیاحت چند روزه بکابل فرستاده و بدین شیوه خود را از شر اعتراضات سازمانهای دفاع از حقوق بشر و مخالفین جزای اعدام برهانند.

گرچه بیشتر از یک دهه از آن زمان ها نمیگذرد ولی تحول چشمگیری اقتصادی ، تخنیکی ، اجتماعی و مدنی که درین یک دهه از برکت کمک های مالی جامعه جهانی نصیب افغانستان گشت واقعً غیر قابل باور است توگویی سه قرن را ما یک شبه طی کرده و به سرمنزل مقصود رسیدیم.

امروز از برکت کمک های مالی جامعه جهانی و سعی تلاش مبرم دولتمردان کاردان و با مسولیت افغانستان دارای هزاران فابریکه صنعتی و تولیدی ، ده ها کوره ذوب آهن ، صد ها کار خانه اسخراج نفت و گاز و تولیدات شیمیاوی و کارخانه های دواسازی و صد ها بانک دولتی و خصوصی ، سیستم ترافیکی مدرن مجهز با قطار های عصری حتی به کوری چشم همسایگان بداندیش صاحب کارخانه های اتمی و تاسیسات غنی سازی اورانیوم ، مراکز تعلیمی مدرن و مجهز با وسایل عصری تدریسی در هر گوشه و کنار کشور گردید که محصلین و دانشجویان از تمام کشورهای منطقه و حتی اروپا جهت انجام تحصیلات عالی و تخصصی خود را برای دانشگاه های کبل کاندید میکنند.

اما از آنجایکه هر سکه دو روی دارد طبعاً که اینهمه پیشرفت و ترقی اجتماعی ، اقتصادی و تخنیکی جوانب منفی هم دارد که از خرابی محیط زیست در اثر کثرت وسایل نقلیه و ازدیاد فابریکه های تولیدی ، بروز امراض گوناگون جوامع متمدن چون فشار بلند خون ، مرض شکر و چاقی و اضافه وزنی و امراض روانی از اثر تنهایی و رجوع به انترنت و دنیای مجازی می توان نام برد.
نه تنها از بروز امراض فوق الذکر منحیث ثمره ترقیات اجتماعی افغانستان نوین می توان نام برد بلکه این تحولات جدید حتی بر اخلاق و ارزش های اخلاقی جامعه اثر منفی انداخته و مهر و محبت ، صفا و صمیمیت قدیم را به مادی گرایی و دالر پرستی تبدیل کرده که حالا زن ومرد ، پیر و جوان بجای رفتن به مسجد و انجام عبادت آی فون و سمارت فون بدست 
از صبح تا شام مصروف چت کردن و ایمل فرستادن اند تا هر لحظه در جریان تحولات نرخ اسعار و قیمت دالر و پوند استرلینگ باشند.

با تقـــــــــديم حــــــــــــرمت

http://haqani.funpic.de